سنجش روش های پوشش های پلیمری و روش های پوشش دهی و چسپندگی با استفاده از پلیمرهای زیست سازگار و مقایسه عملکرد استفاده از نانوذرات اکسید روی

رزین های اپوکسی، یکی از مهمترین انواع رزین های مورد استفاده در پوشش های سطحی، پلاستیک ها، عایق های الکتریکی، چسب ها و مطبق ها برای کاغذ، پارچه های شیشه ای و دیگر الیاف ها می باشند بررسی خواص مکانیکی موید این نکته است که حضور اکسیدروی حتی در درصدهای پایین سبب بهبود خواص کششی نظیر مدول یانگ، استحکام تسلیم و استحکام نهایی می گردد. این پژوهش به سنجش روش های پوشش های پلیمری و روش های پوشش دهی و چسپندگی با استفاده از پلیمرهای زیست سازگار و مقایسه عملکرد استفاده از نانوذرات اکسید روی دلیل بهبود این خواص را می توان در چسبندگی مطلوب تقویت کننده و زمینه، استحکام و نسبت منظر بالای اکسیدروی، پخش و ازهم گسیختگی کامل آن و افزایش بلورینگی زمینه دید. نتایج آزمون چسبندگی نشان داد که با افزایش درصد نانوذره خصوصا در حالت 2%، موجب بهبود چسبندگی پوشش می شود.

کلیدواژه ها:

رزین های اپوکسی ، چسبندگی ، نانوذرات ، پلیمری