تبیین رابطه بین مسیولیت اجتماعی شرکت با ساختار مالکیت، ویژگی های هییت مدیره و نقش واسطه ای پاداش پرداختی به هییت مدیره در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با بزرگتر شدن شرکت ها، مالکان اداره شرکت را به مدیران تفویض نموده اند با کم شدن اختیار حاکمیت مستقیم مالکان بر شرکت، کنترل به گروههایی دیگری سپرده می شود که هیات مدیره و مدیران را تشکیل می دهد، جدایی مالکیت از مدیریت منجر به عمومیت مسیله نمایندگی 1 گردید. مسایل نمایندگی نیز ناشی از مجزا سازی مالکیت از کنترل است فرض تیوری نمایندگی بر این است که بین منافع سهامداران و مدیریت یک تعارض بالقوه وجود دارد و مدیران به دنبال کسب حداکثر منافع خود از سهامداران شرکت هستند که این منافع ممکن است در تضاد با منافع سهامداران باشد. طبق تعریف جنسن و مک لینگ، رابطه نمایندگی به عنوان تعاملی بین یک یا چند سهامدار یا چند سهامدار با مالک و یا یک یا چند نماینده است که نماینده از طرف سهامدار مسیولیت انجام یک سری خدمات را عهده دار می شود، لذا تعیین ساختار مالکیت و ترکیب سهامداران شرکت، یک ابزار کنترل، و اعمال حکمرانی در شرکت هاست این بعد از حاکمیت در قالب ابعاد مختلف تعیین کننده نوع مالکیت شرکت نظیر مالکیت، تمرکز مالکیت وجود سهامداران جزء اقلیت و عمده در ترکیب مالکیت شرکت و درصد مالکیت آنها قابل بررسی است. (خواجوی و همکاران، 1390)