شرایط تحقق کار شایسته و ارکان آن در حقوق بین الملل و مقایسه ی آن با حقوق ایران

کار شایسته کاری است که درامد کافی داشته باشد ، امنیت فرد و خانواده را تضمین نماید فر صتی برای پرداختن به همه ابعاد زندگی را فراهم آورد و همچنین دسترسی به آن سخت و دشوارنباشد.کرامت انسانی نیز این امر را موجب میگردد که افراد دارای فر صت های برابر و همچنین د ستمزد برابردر مقابل کار با ارزش یک سان با شند. موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد که مجموعا باعث ایجاد گفتمان کار شایسته گردیده است.( نوری، 1394 :ص 24 )درتعریف کار شایسته برخی ابعاد قابل اشاره اند:الف) توانایی افراد در یافتن و حفظ کاری که خواهان آنند، ب)انجام کار بدون وجود اجبار، ج) وجود فر صت هایی یکسان بدون تبعید در کار، د) احساس امنیت در کار از جهت حفظ سلاتی و تامین مالی در زمینه بازنشستگی از کارافتادگی و حوادث شغلی ه)حفظ شان و کرامت انسانی شاغتن از طریق متارکت در تصمیم گیری برای تعیین شرایط کاری خود)هرندی، 1389 : ص15) انسان با برخورداری از کرامت ذاتی، دارای حقوق بنیادین و اساسی است. حقوق بنیادین که از حقوق اولیه یک انسان بعنوانعضوی از جامعه سخن میگوید، به مرتبط با حقوق فردی و به مرتبط باحقوق اجتماعی فرد باشد، امری حیاتی و اساسی است و موجب رهایی او از بی عدالتی می شود .(طباطبایی موتمنی، 1375: ص 140) این حقوق که جزیی از حقوق ذاتی و اساسی انسانها به حساب می آیند باید همانند معیارهای حقوق بشر در تمام کشورها به اجرا در آید. بهره کشی از کار کودکان، اعمال تبعیض در کار و کار اجباری به منزله نفی حقوق اولیه و ذاتی انسان ها و نقض کرامت و شخصیت انسانی آنهاست .

کلیدواژه ها:

کار شایسته ، کرامت انسانی ، حقوق بین الملل ، حقوق ایران