مقایسه میزان علاقه به خودعکس گیری در دختران و پسران

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان علاقه به خود عکس گیری بین دختران و پسران بود روش این پژوهش مقایسه ای بود که با استفادهاز آزمون علاقه مندی به خود عکس گیری این افراد به صورت هدفمند از هر دو جنس، انتخاب شدند. جامعه آماری این پژوهش شاملکلیه دانشجویان 18 تا 25 سال، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز (مجتمع ولی عصر) بود. حجم نمونه برای هرگروه حدود 175 نفربدست آمد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی علاقه به خود عکس چارینسوکمونکول استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار آماری spss و آزمون کای دو استفاده شد. خود عکس گیری می تواند، طیف گسترده ایی از درجه های مختلفاختلالات عصبی- روانپزشکی را در خود جای دهد. مانند یک نور افکن هویت کاربر را در شبکه های اجتماعی برای عموم روشن می سازدو به سرعت به تعداد زیادی از مردم انتقال می یابد و حتی می توانند مانند یک جنبش باشند که مسایل اجتماعی را تحت تاثیر قراردهد.نتایج داده های پژوهش نشان داد که اگرچه دلایل و انگیزه های متفاوتی برای علاقه به خود عکس گیری عنوان شده است اما بینمیزان علاقه مندی دختران و پسران به خودعکس گیری تفاوتی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

خودعکس گیری ، جنسیت ، دانشجویان ، شبکه های اجتماعی