مقایسه روش های بیزA و بیزB در برآورد اثرات نشانگرها

هدف از این مطالعه برآورد اثرات نشانگرها در جمعیت مرجع با استفاده از روش های بیزA و بیزB و مقایسه اثرات برآوردی بود. برای رسیدن به این هدف از شبیه سازی تصادفی استفاده و برای ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین نشانگرها و QTL ها از رانش ژنتیکی استفاده شد. بدین صورت که تعداد 100 فرد جمعیت پایه با تعداد 10 کروموزوم و 1000 نشانگر برای هر کروموزوم شبیه سازی شده و این افراد به مدت 50 نسل با هم آمیزش تصادفی داشتند. در این مطالعه سه تعداد متفاوت 10، 50 و 500 عدد QTL به صورت تصادفی بر روی ژنوم قرار گرفتند. سپس در نسل 50 تعداد افراد به 1000 فرد افزایش یافت و برای این افرادیک صفت با توارث پذیری 0/6 شبیه سازی شد. سپس در این جمعیت اثرات نشانگرها با استفاده از یکی از روش های بیزA و بیزB برآورد گردیده و با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که روش بیزB نسبت به بیزA تعداد کمتری نشانگر دارای اثر برآورد می کند، ولی اندازه اثرات نشانگرها در این روش بزرگتر بود. در هر دو روش اثرات برآوردی نشانگرهای نزدیکQTL ها با اندازه واقعی اثرات QTL تناسبی نداشت و اثرات برآوردی یا بزرگ تر و یا کوچک تر از اثرات QTLهای نزدیک نشانگرها بودند.

کلیدواژه ها:

اثرات نشانگر ، بیزA ، بیزB ، QTL