استفاده از تحلیل شبکه ی اجتماعی به عنوان رویکردی نوین در ارزیابی عملکرد سامانه ی مدیریت شرایط اضطراری مطالعه موردی: پالایشگاه نفت و گاز

امروزه مبحث مدیریت شرایط اضطراری در بیشتر صنایع و کشورهای پیشرفته دارای رویکرد نوین میباشد که با مدیریت شرایط اضطراری سنتی تفاوت ریشهای دارد. در رویکرد سنتی، وظیفه ی تیم واکنش شرایط اضطراری، مقابله با شرایط اضطراری پس از وقوع می باشد. اما در مدیریت نوین، همواره بایستی روابط منسجم و یکپارچه در سامانهی مدیریت شرایط اضطراری قبل از بروز هرگونه شرایط اضطراری وجود داشته باشد تا آمادگی جهت مقابله از عملکرد مطلوبی برخوردار باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت سامانه ی مدیریت شرایط اضطراری و تعاملات موجود با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی میباشد. این مطالعه به صورت موردی در یکی از پالایشگاههای نفت و گاز انجام شده است. در این تحقیق، شاخص های انسجام تحلیل شبکه ی اجتماعی شامل تراکم، مرکزیت، پیوندهای متقابل و انتقالپذیری در سطح کل شبکه ی مدیریت شرایط اضطراری بررسی شد و با استفاده از نرم افزار UCINET واکاوی گردید. شاخص تراکم شبکه 2 / 0 به دست آمد. همچنین سایر شاخصهای تحلیل شبکه، سطح کم تا متوسط انتقال پذیری پیوندها، مرکزیت کم و سطح متوسط دوسویگی را در شبکهی روابط سامانهی مورد مطالعه نشان داده است. یافتهها حاکی از انسجام کم شبکهی مدیریت شرایطاضطراری و وجود دیدگاه سنتی بر این سامانه میباشد. بررسی سامانه ی مدیریت شرایط اضطراری با استفاده از تحلیل شبکه ی اجتماعی به طرح ریزان و برنامه ریزان مدیریت شرایط اضطراری کمک مینماید تا تهدیدها و فرصتهای پیشروی مدیریت شرایط اضطراری را به خصوص از دیدگاه روابط و تعاملات شناسایی نمایند که ضرورت انجام تلاشهای اساسی در راستای بهبود آمادگی با افزایش بستر هماهنگی به صورت فعالانه را تاکید مینماید. سعی گردیده است نتایج به دست آمده از این مطالعه در تدوین طرح آمادگی اضطراری با رویکرد طرح فعال برای پالایشگاه مورد مطالعه مورد توجه قرار گیرد تا در نهایت آمادگی منسجم در این سامانه بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شرایط اضطراری ، تحلیل شبکه ی اجتماعی ، عملکرد ، روابط ، شاخص های انسجام