بررسی سرعت همگرایی در معادلات تراکم پذیری مصنوعی و گسسته سازی بر پایه مشخصه ها با استفاده از روش پیش شرط شده

در این تحقیق، سرعت همگرایی جواب ها در روش پیش شرط شده که به معادلات تراکم پذیری مصنوعی افزوده شده و توسط روش بر پایه مشخصه ها گسسته سازی شده است، بررسی خواهد گردید. گسسته سازی معادلات حاکم، توسط روش حجم محدود انجام گرفته است که جهت تقریب شارهای جابجایی از روش بر پایه مشخصه ها و جملات لزج از روش میانگین گیری مرتبه دوم و جهت گسسته سازی زمانی نیز از روش صریح رانگ-کوتای مرتبه چهارم استفاده گردیده است. جهت مقایسه دقت و سرعت همگرایی دو روش تراکم پذیری مصنوعی و تراکم پذیری پیش شرط شده بر پایه مشخصه ها، و همچنین مقایسه نتایج با ادبیات فن، یک مجموعه برنامه کامپیوتری به زبان فرترن برای جریان داخل حفره در اعداد رینولدز و شبکه های مختلف حل گردیده است و نتایج نشان دهنده افزایش چشمگیر سرعت همگرایی روش تراکم پذیری مصنوعی پیش شرط شده بر پایه مشخصه ها نسبت به روش غیر پیش شرط شده میباشد

کلیدواژه ها:

معادلات ناویر استوکس ، تراکم پذیری مصنوعی ، تراکم پذیری مصنوعی پیش شرط شده ، جریان داخل حفره ، روش بر پایه مشخصه ها