قانون حاکم بر روابط والدین با فرزندان در حقوق ایران و انگلیس

دوران کودکی یکی از مهم ترین و موثرترین دوران زندگی است. که درکنار توجه به مراقبت جسمانی و تربیتی کودک باید از لحاظ بعد اجتماعی و حقوقی مورد حمایت خاص قانونگذار قرار گیرد که در این راستا چگونگی تعریف مسیولیت والدین و نحوه رفتار آن با کودک و سرپرستی آنان و نیز تابعیت و مسیولیت سرپرستان و نیز انتقال کودک یا والدین آن از کشوری به کشور دیگر و نیز لحاظ منافع و مصالح کودکان که قانونگذار باید در تدوین قوانین مورد تدبیر قرار دهد. در این مقاله سعی شده است به بررسی قواعد حل تعارض مربوط به کودکان و والدین آنها در حقوق ایران و انگلیس پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

فرزند خوانده ، سرپرستی ، تعارض قوانین ، فرزندخواندگی ، مصلحت و منفعت