کاربرد تکنیکهای ژیومورفولوژی در تشخیص سیل خیزی مناطق جغرافیایی (مطالعه موردی: حوضه ی آبریز گابریک)

رودها در شرایط هیدروژیومورفیکی مختلف، رفتارهای جریانی متفاوتی دارند. تفکیک مکانی و زمانی این جریانها بر اساس خصوصیات گرانولومتریکی رسوبات بر جای مانده در تهیه ی پروژه های آبخیزداری به ویژه در دشت سیلابی رودخانه، از اهمیت زیادی برخورداراست. مخاطرات سیلاب یکی از مهمترین و پرحادثه ترین مخاطرات طبیعی ایران میباشد که همه ساله در نقاط مختلف باعث خسارتهای جانی و مالی زیادی می گردد. این مخاطرات بسته به شرایط اقلیمی و حوضه ای دارای وسعت و شدت متفاوتی میباشد.. با هدف کاهش مخاطرات سیلاب و ارایه راهکارهایی در جهت کنترل، مهار و کاهش خسارتهای جانی و مالی ناشی از آن، وضعیت هیدروژیومورفولوژی و سیلخیزی حوضه و به منظور تحلیل رسوبات حوضه، از روش گرانولومتری استفاده شده است. پس از انجام آزمایشهای مربوط به دانه بندی، منحنیهای دانهبندی رسوبات ترسیم و شاخصهای گرانولومتری نظیر اندیس کودفی کلاسمان، اندیس تراکس، اندیس قطر موثر، اندیس نظام یافتگی رسوب و اندیس نامتقارنی محاسبه گردید. نتایج بررسی شاخصهای گرانولومتری نشان دهندهی نامنظم و ظغیانی بودن این رودخانه و تاثیر ذرات درشت دانه در سیلابی بودن این حوضه دارد.

کلیدواژه ها:

حوضه آبریز گابریک ، پیشبینی سیلاب ، گرانولومتری