بررسی تقویت و پایدارسازی سازه های بتنی به روش پس تنیدگی نمونه موردی سد بتنی وزنی گیلانغرب

در طول سه دهه اخیر پیشرفتهای اساسی در بررسی اثر زلزله بر سدهای بتنی و خاکی صورت گرفته است. این پیشرفتها اساسا بواسطه توسعه برنامه های کامپیوتری در تحلیلهای دینامیکی سدها می باشد. بهر حال هنوز پیش بینی واقعی رفتار سدها، در طول تکان شدید زمین ممکن نیست. دلیل این امر، دشواری مدل سازی غیر الاستیک رفتار سدها، اطلاعات ناکافی در مورد تغییر فضایی حرکت زمین و دیگر عوامل می باشد.امروزه با توجه به پیشرفت علوم و گستردگی فن آوری در طراحی سازه های سد و مشخص شدن فاکتورهای دینامیکی و استاتیکی می توان برخی از سدهای قدیمی را که در سالیان دور ساخته شده بودند را دوباره طراحی و در صورت نیاز تقویت و بهسازی نمود . تکنیک پس تنیدگی که یکی ازروش های جدید و مناسب جهت ترمیم و تقویت سازه های بتنی موجود است ، استفاده گردد . در این مقاله ارزیابی ضرایب اطمینان سد بتنی-وزنی با ارتفاع 90 متر و عرض تاج و کف سد به ترتیب 5 و 70 متر به عنوان یک سد نمونه ، قبل و بعد از اعمال نیروی پس تنیدگی تحت بارگذاری استاتیکی ، سیلابی و زلزله قرار گرفت و نتایج خروجی بوسیله نرم افزار CADAM تحلیل گردید و کنترل ترک و مدل های مختلف کابل گذاری در بدنه سد مذکور مورد بررسی قرارگرفت . از نتایج این تحقیق و مقایسه عملکرد نیروهای پس تنیدگی ضمن انتخاب بهترین مقطع برای کابل گذاری جهت اعمال نیروی پس تنیدگی ، اثرات ناشی از تنش های حاصل از بارگذاری های استاتیکی، دینامیکی و بار ناشی از سیلاب بر بدنه سدبتنی-وزنی ، کاهش داد که نتیجه آن کاهش عرض ترک ، بالابردن مقاومت سد در برابر نیروی برکنش می باشد .

کلیدواژه ها:

سد بتنی-وزنی ، تحلیل ، پایداری ، ترمیم و تقویت ، پس تنیدگی