بازبینی نقش تجلی هویت ایرانی در آموزش معماری

هویت معنای احساس تعلق و این همانی با محیط را نیز در خود دارد. برای ساختن یک بنای مناسب لازم است خصوصیات و هویت کسی که در آن زندگی خواهد کرد را بشناسیم و شرط معماری خوب، برای رسیدن به مکان زنده و جاودانه، شناخت زندگی و هویت مردمان آن است، که خود تابع از محیطی است که انسان ها در آن می زیند. متاسفانه آنچه فرهنگ و هویت معماری به صورت یک سنت در خود داشته است، امروزه تنها به صورت پیکری بی جان پیش روی ماست؛ و طبیعتا جوامع امروز، در پی کشف و استفاده از ارزش های گذشته، ناگزیر به جستجو و کنکاش در شناخت ارزشهای ناآشنا و فراموش شده در خود است. در این راستا نظام آموزش معماری می تواند با پرورش معماران، نقش بسزایی را در معنا بخشی به مفهوم هویت در معماری امروز ایفا نماید. در مقاله پیش رو ابتدا به بررسی هویت و تعاریف آن می پردازیم، تجلی هویت را در معماری بررسی کرده و سپس به بررسی مقوله آموزش و نقش این فرآیند در خلق فضاهای داری هویت می پردازیم. .

کلیدواژه ها:

هویت ، آموزش ، فرهنگ ، معماری ایرانی ، اصول طراحی