تحلیلی بر ارجحیت دهی مولفه های تاثیرگذار بر مسیرهای پیوسته گردشگری )نمونه موردی: حوزه ی میانی غربی شهر مشهد)

مسیرهای گردشگری به عنوان یک گونه از انواع فضاهای شهری، مکان هایی می باشند که فعالیت انتخابی گردشگری شهری را در خود جای می دهند و به عنوان یک راوی و یک هادی می باشند یکی از شهرهای مهم در زمینه گردشگری در ایران، شهر مقدس مشهد است که دومین کلان شهر مذهبی جهان بعد از مکه مکرمه و دومین کلانشهر ایران بعد از تهران می باشد.در پژوهش پیش رو هدف اصلی، ارجحیت دهی مولفه های تعیین شده بر اساس مسیرهای گردشگری می باشد .که ابتدا با توجه به مبانی نظری، تجارب و نظر متخصصان، مولفه های اصلی تاثیرگذار بر مسیرهای گردشگری انتخاب شده اند و تعیین مسیرهای گردشگری همچنین تحلیل ارجحیت دهی مولفه ها، بر اساس اسناد حاصل از طرح های پژوهشی و عمرانی، اطلاعات و داده های سازمان ها و ارگان های مربوطه و اطلاعات آمار به دست آمده از تحلیل برداشت های میدانی، و...صورت گرفته است.بر این اساس تحلیل های حاصل از ارجحیت دهی مولفه ها نسبت به مسیرهای گردشگری حوزه تعیین شده اند.روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی می باشدکه با توجه به اسناد کتابخانه ای و طرح های پژوهشی داده ها و اطلاعات جمع آوری شده است.نتیجه تحقیق نشان می دهد که پنج مسیر گردشگری حوزه ی میانی غربی شهر مشهد شامل؛ مسیرهای گردشگری محور احمد آباد، کوهسنگی، سجاد، راهنمایی و خیام می باشد.و مولفه های تاثیرگذار هم به ترتیب شامل مولفه های ؛ تجربی زیبایی شناختی، عملکردی، اجتماعی_فرهنگی، زیست محیطی، کالبدی_فضایی و دسترسی می باشند.

کلیدواژه ها:

مسیرهای گردشگری ، ارجحیت دهی مولفه ها ، شهر مشهد ، فضاهای شهری