توسعه مسکن؛ در جوامع تازه صنعتی شده با تکیه بر سطوح عاملیتی جامعه

چالش های اساسی کشورهای جهان سوم در زمینه های متعددی از جمله توسعه اقتصادی، توسعه فرهنگی، توسعه اجتماعی و توسعه سیاسی مطرح می شود که می توان ریشه های آن را در نظام درونی کشورها و هم تحمیل شده از یک نظام بیرونی جستجو کرد. موضوع این پژوهش، بررسی تحول و تکامل در نظام مسکن با یک رویکرد نظری-تحلیلی به شرایط جهانی شدن عصر حاضر است. یافتن چارچوبی برای توسعه مسکن در کشورهای در حال توسعه هدف بنیادی پژوهش و نشان دادن اولویت های دستیابی به توسعه مسکن در سلسله مراتب جامعه شناختی جوامع تازه صنعتی شده، از جمله ایران، هدف کاربردی پژوهش محسوب می شود. یافته ها نشان می دهد کشورهای تازه صنعتی شده که شاخص توسعه انسانی در آنها متوسط است و حدود 28درصد کل کشورهای جهان را تشکیل می دهند؛ مهمترین چالش ها را در مقوله معماری مسکن دارند. تحلیل محتوای کیفی آزمون های متفاوت با رویکرد ساخت ، تولید ، برنامه ریزی ، نشان می دهد توسعه در زمینه مسکن می بایست از درون و با تکیه بر زمینه-های عاملیتی و پایین دستی، بیش از وجوه ساختاری و بالادستی باشد. توسعه در زمینه معماری مسکن ، یافتن، شناساندن و ترغیب الگوهای درونی با عاملیت معمار و مردم می تواند نقشه راهی باشد که مسیر توسعه را، در هر چهار عرصه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و کالبدی به طور همزمان هموار کند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، مسکن ، جوامع تازه صنعتی شده ، سطوح عاملیتی جامعه