آغاز یکجانشینی سرآغاز تحولی عظیم در نحوه بودن انسان در جهان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 897

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU05_0940

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

یکجانشینی یکی از مهمترین و بنیادین ترین تحولات انسانی محسوب می شود که چهره انسان و جهان انسانی را برای همیشه دستخوش دگرگونی های بی بازگشت ساخته است. دستاوردهای باستان شناختی در طول یک سده اخیر بر وجوه و جوانب گوناگون خاستگاه، عوامل و پیامدهای یکجانشینی انگشت نهاده و متمرکز شده است. یکجانشینی به مثابه یکی از شدیدترین مظاهر ماواگزینی انسان در جهان، از سه جنبه مکان، زمان و ادراکات انسانی اثراتی بنیادین برجای نهاده است. در این مقاله برخی از شاخصه های بنیادین یکجانشینی در این سه جنبه مورد بحث قرارگرفته و مبتنی بر شواهد و مدارک باستان شناختی بر آنها تاکید شده است. یکجانشینی به عنوان یکی از شدیدترین صورت های ماواگزینی، که مشخصه بنیادین و وجودی حضور انسان در جهان محسوب می شود، زمین سیما، فهم انسان از زمان و ادراکات وی را پیرامون خویش و جهان به نوبه خویش دچار دگردیسی ها و تحولات بنیادین ساخته و بدون وجود آن، بخش قابل توجهی از صورت های فکر و اندیشه، باور و کنش که اکنون در بالغانه ترین صورت هایش به مثابه دستاوردهای فرهنگی جوامع انسانی تلقی می شود، مطلقا غیرقابل تصور می نمود. همچنین، شاخصه های بنیادین یکجانشینی، از جمله مرزبندی میان تاهل و توحش، مشارکت و تعهد اجتماعی، خانه، خانواده و نظام های اجدادی و شاید از همه اینها مهمتر، زایش صورت های نوینی از انسان، شالوده ها و مبناهای لازم و ضروری را برای پیشرفت های فیزیکی و متافیزیکی انسان در جهان بنیان افکنده اند. به یک معنا، معماری هندسی فضا که با یکجانشینی آغاز و در طول زمانی کوتاه به لحاظ باستان شناختی، تحولاتی عمیق را پشت سر گذاشت، از اساس معماری هندسی انسان و انسانیت نوین ده هزار سال اخیر نیز محسوب می شود.

نویسندگان

حکمت الله ملاصالحی

دانشیار و عضو هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه تهران

وحید عسکرپور

استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز