بررسی آزمایشگاهی زیرساخت های حمل و نقل هوایی و مقاوم سنجی بستر فرودگاه ایلام

توسعه فرودگاه ها و رونق حمل و نقل هوایی در هر کشوری بیانگر میل در جهت توسعه یافتگی می باشد. باند های فرودگاهی یکی از مهمترین زیرساخت های کشور می باشند، که با توجه به تاثیر نیروهای وارده از سوی هواپیما به روسازی های صلب وانعطاف پذیر و میزان صدمات وارده بر روسازی باند فرودگاه در زمان بهره برداری، همچنین توسعه روز افزون صنعت هواپیما و در کنار آن پیشرفت علم مهندسی عمران و استفاده از مصالح جدید و روش های نوین جهت ترمیم، نوسازی، تقویت باند های پرواز، باعث شده که ایمنی و سهولت در در نشست و پرواز هواپیما مهیا گردد. در این مقاله به تحلیل و بررسی روسازی و زیر اساس باند فرودگاه ایلام پرداخته شده است. و بر همین اساس تصمیم بر حفر دو گمانه که یک گمانه در اپرون جدید و یک گمانه در اپرون قدیم فرودگاه و برداشت نمونه های آزمایشگاهی بر روی باند فرودگاه گرفته شد. و نمونه ها بعد از برداشت و قرارگیری در آزمایشگاه تحت آزمایش C.B.R، آزمایش مدول برجهندگی و مقاومت فشاری روسازی قرار گرفتند، بعد از اعمال آزمایش های صورت گرفته به تحلیل و برسی نمونه ها پرداخته شد. نتیجه شد که اپرون قدیم فرودگاه که در گذشته احداث و متراگم گردیده بود، مقاومت بالاتری نسبت به اپرون جدید توسعه یافته فرودگاه داشت. بطوری که در تست مقاومت فشاری در لایه اول اپرون قدیم 103% از لایه اول در اپرون توسعه یافته و در لایه دوم اپرون قدیم 61% از لایه دوم اپرون توسه یافته بیشتر بود، و در آزمایش مدول برجهندگی روسازی باند فرودگاه در دما های 5، 25 و 40 درجه سانتیگراد در شکل بارگذاری سینوسی نیز به ترتیب در لایه دوم اپرون قدیم 45%، 63% و 77% از لایه دوم اپرون توسعه یافته بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

بررسی آزمایشگاهی ، مقاوم سنجی ، باند فرودگاه ، مدول برجهندگی ، مقاومت فشاری ، توسعه حمل و نقل هوایی