بررسی کیفیت فضای کالبدی در جهت ارتقا رشد رفتار خلاقانه ی کودک

پرورش، ارتقا و جهت دهی خلاقیت، در کودکان به دلیل قرارگیری در سن رشد، اهمیت دارد. تحقیقات روانشناسی در مورد خلاقیت بر تاثیر محیط فیزیکی بر خلاقیت متمرکز بوده است. یکی از روشهای ارتقاء خلاقیت، بهره گیری از تاثیر مثبت محیط طبیعی یا مصنوع، در بروز و افزایش خلاقیت در کودکان است. ادبیات موضوع نشان میدهد که فضا و محیط در بروز خلاقیت و کیفیت رشد آن موثر است. فضا ممکن است فضای طبیعی یا مصنوع و انسانساز باشد. اما ساخت و سازهای معماری در جهت تاثیر بر پرورش خلاقیت، بسیار کمرنگ است. سوال اصلی این پژوهش این است که کدام ویژگیهای فضای آموزشی بر ارتقاء خلاقیت تاثیر دارند. پژوهش حاضر، به دنبال دستیابی به اصول طراحی فضای آموزشی است که باعث افزایش خلاقیت کودکان شود. مطابق یافته های این تحقیق، محیط کالبدی فضای آموزشی بر روی رشد خلاقیت کودک اثر گذاشته و در فضای آموزشی ، با به کارگیری عناصر طبیعی، ایجاد فضای ایمن، فضای پیچیده و فضای انعطافپذیر از طریق تاثیر مثبت بر انگیزش کودک برای بازی، آرامش روانی، ابتکاروکنجکاوی در کودک میتوان خلاقیت کودک را ارتقا بخشید. اصول طراحی منتج از پژوهش به این قرار است : 1. طراحی و ایجاد فضاهای کالبدی آموزشی با استفاده از 1.بدنه های تحریک کننده و بازی ساز. 2. ایجاد آرامش و امنیت روانی با طراحی و ایجاد فضای آموزشی امن 3. طراحی و ایجاد فضاهایی پیچیده و چالش برانگیز. 4. طراحی و ایجاد فضاهای آموزشی تغیرپذیر و منعطف (انعطاف پذیری فضایی و فرمی).

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، فضای کالبدی ، محیط آموزشی ، ارتقاء خلاقیت کودکان ، عوامل شناختی ، روانشناسی کودک