بررسی مصالح هوشمند ساختمان با رویکرد بهینه سازی انرژی

معماری پایدار به موضوع موردعلاقه مشترک رشته های مختلفی تبدیل شده است . معماری هوشمند عبارت اند از طراحی و ساخت ساز ساختمان هایی که باملاحظه سلامتی و کیفیت محیط ، بازده انرژی و ذخیره آن،حداکثر استفاده از منابع طبیعی ساخته شده اند. در راستای کاربرد مفاهیم پایداری در معماری ، مبحث معماری پایدار با ساختمان های سبز و مصالح هوشمند کوششی است برای حفظ محیط زیست و آسایش برای انسان هایی که در آن محیط ساکن هستند . وجود مصالح و سیستم های سازه ای هوشمند در پیشرفت ایده کنترل هوشمند ساختمان نقش اساسی داشته است . این مصالح می تواند باعث بهبود روش های طراحی و ساخت وساز ساختمان ها شوند. در نگرش طراحی ساختمان های پایدار، اغلب از چنین مصالح پر بازدهی استفاده می شود . چراکه این مواد ماهیتی سازگارتر با محیط زیست داشته و سبب افزایش عمر مفید ساختمان می شوند . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات مکتوب و کتابخانه ای بوده و سعی دارد ضمن بررسی نحوه استفاده از تکنولوژی و مصالح هوشمند در عناصر ساختمانی و کالبد بیرونی آن ها ، و نیز با در نظر داشتن تاثیر نوع و ماهیت کاربری مکان در لزوم استفاده از این مصالح هوشمند ، به اهمیت پردازش اختصاصی ماهیت مکان مورد طراحی در راستای بهینه سازی انرژی پرداخته و درنهایت به خواستگاه برتری از اصول طراحی معماری دست یابد .