رابطه باورهای دینی با شادمانی ذهنی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای دینی با شادمانی ذهنی دانشجویان در سال 1396 بود.پژوهش با توجه به هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت، از نوع توصیفی همبستگی می باشد.جامعهآماری عبارت است از کلیه ی دانشجویان دانشکده روانشناسی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاداسلامی واحد کرج که در سال 1395 که 574 نفر اعلام شده است، می باشد. برای تخمین تعداد نمونه ازفرمول کوکران استفاده شده است و حجم نمونه 230 نفر انتخاب گردید. برای جمع آوری داده هایپژوهشی در خصوص سوال های تحقیق از روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه های استاندارد سنجشباورهای مذهبی خدایاری فرد (1389) و پرسشنامه سنجش شادکامی آکسفورد (2002) استفاده شدهاست. نتایج پژوهش نشان داد که نمره باور دینی به عنوان متغیر ملاک یا متغیر وابسته به صورت مثبت ودر سطح معنی داری با شادمانی ذهنی و خرده آزمون های آن (خود پنداره،رضایت از زندگی، آمادگیروانی، سر ذوق بودن، احساس زیبا شناختی، خودکارآمدی و امیدواری همبستگی دارد. همچنین نتایجتحلیل رگرسیون نشان داد که شادمانی ذهنی و خرده آزمون های آن به طور معنی دار باور دینیدانشجویان را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

باورهای دینی ، شادمانی ذهنی ، دانشجویان