اثربخشی ذهن آگاهی بر افکار ناکارامد و خودکنترلی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر میزان افکار ناکارامد وخودکنترلی بود. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری آن شامل افراد مراجع کننده به کلینیک های ترک اعتیاد در شهر کرمان و نمونه آماری شامل 30 نفر (15 نفر درگروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش) و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بودند. افراد انتخاب شده در گروهآزمایش تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچ آموزشی دریافت نکردند. از هر دو گروه پیش آزمون وپس آزمون به عمل آمد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه افکار ناکارامد و خودکنترلی استفاده شد و برای بررسیمقایسه نمرات آزمودنی ها در نمرات دو گروه از تحلیل کو واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی درافکار ناکارامد و خودکنترلی معتادان تاثیر دارد و با توجه به مقایسه میانگین ها باعث کاهش افکار ناکارامد و افزایشخودکنترلی می شود.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، افکار ناکارامد ، خودکنترلی ، معتادان