تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رشد اجتماعی کودکان و نوجوانان (5 تا 17 سال) دارای اختلال طیف اتیسم شدید شهر کرمان

این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رشد اجتماعی کودکان و نوجوانان (5 تا 17 سال) دارایاختلال طیف اتیسم شدید شهر کرمان در سال 1396 انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری در این پژوهش عبارت از تمامی کودکان مبتلا به اوتیسم سنین 5 تا 17 سال شهرکرمان در سال تحصیلی 1396 می باشد. که به تعداد 374 نفر بودند و نمونه مورد مطالعه نیز 16 نفر از این کودکان با توجه بهشرایط ورود به پژوهش می باشد که براساس روش نمونه گیری در دسترس از بین دو مرکز اوتیسم شهر کرمان انتخاب و به دوگروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله داستان های اجتماعی برای کودکان با الهاماز کتاب آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان نوشته کارتلج و میلبرن؛ ترجمه نظری نژاد (1369) و برای نوجوانان از طریقآموزش مستقیم پژوهشگر بر اساس کتاب مهارت های اجتماعی نوشته شهرام محمدخانی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله رادریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسش نامه های مقیاس سنجش اتیسم گارز، مقیاس رشد اجتماعی واینلند (1953)، داستان هایاجتماعی بود. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بر اساس نتایج میتوان گفت آموزش مهارتهای اجتماعی،رشد اجتماعی کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم شدید را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، رشد اجتماعی ، کودکان و نوجوانان دارای اختلال طیف اتیسم