تبین سازگاری زناشویی زوجین بر اساس امیدواری و نحوه استفاده از فضای مجازی در بین دانشجویان متاهل دانشگاه های جنوب استان آذربایجان غربی

در پژوهش حاضر تبین سازگاری زناشویی زوجین بر اساس امیدواری و نحوه استفاده از فضای مجازی دربین دانشجویان متاهل دانشگاههای جنوب استان آذربایجان غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعهآماری کلیه دانشجویان متاهل جنوب استان آذربایجان غربی بوده است و نمونه آماری تعداد 108 نفر درنظر گرفته شده است. روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری در دسترس می باشد. تحقیق ازنوع کاربردی(توصیفی پیمایشی) است. در این تحقیق، پرسشنامه های استاندارد امیدواری اشنایدر، اعتیاد به اینترنتکیمبرلی یانگ و سازگاری زوجین اسپنیر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین امیدواری و سازگاریزناشویی رابطه وجود دارد. همچنین بین نحوه استفاده از فضای مجازی و سازگاری زناشویی رابطه وجوددارد. در نتیجه کلیه فرضیه های تحقیق در سطح α=0/05 معنادار بود. . نتایج نشان داد که 5 / 2 درصداز متغیر سازگاری زناشویی بوسیله امیدواری و 6 / 9 درصد از متغیر سازگاری زناشویی به وسیله نحوهاستفاده از فضای مجازی قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، نحوه استفاده از فضای مجازی ، سازگاری زناشویی