تدابیر تب های عفونی از دیدگاه حکمای طب ایرانی بویژه حکیم جرجانی

در دیدگاه طب ایرانی شش اصل ضروری واسط تندرستی و بیماری است. این اصول شامل: هوا، حرکت و سکون، خواب و بیدارى، طعام و شراب، استفراغ و احتقان و اعراض نفسانى می باشد.در هر بیماری تدابیر که تصرف در امور ششگانه است، باید اصلاح شود یکی از بیماریهایی که تدابیر در آن مهم است تبهای عفونی است. از آنجا که جرجانی معرفت تدبیر حفظ سلامتی را واجب دانسته و از طرفی با ظهور ذخیره خوارزمشاهی تجدد طب ایرانی شروع گردیده و از آن گذشته تشخص و تعین ملی هم بدان اضافه شده، با هدف احیای میراث عظیم علمی دیرینه برآن شدیم تا به بررسی هرآنچه دیدگاه حکمای طب ایرانی به ویژه حکیم جرجانی درزمینه تدابیر تبهای عفونی بوده است، بپردازیم. این مطالعه با بررسی دیدگاه جرجانی درکتاب ذخیره خوارزمشاهی و اغراض الطبیه و دیدگاه سایر حکمای طب ایرانی درکتب هدایه المتعلمین فی الطب، قانون فی الطب، خلاصه الحکمه و معالجات عقیلی، طب اکبری واکسیراعظم، کامل الصناعه درمبحث تبهای عفونی انجام شده است. تدبیرهاى کلى در علاج تبهاى عفونی شامل: تدبیر طعام و شراب، تدبیر استفراغ، تدبیر گرمابه، تدبیر آب سرد و تدبیر ضماد می باشد. نتیجه این که علاج درطب سنتی با سه چیزتمام می شود: یکی تدبیرحفظ صحت، دوم استعمال ادویه و سوم اعمال یداوی ، بنابراین تدابیر به عنوان یکی از ارکان برنامه درمانی بوده و صرفا به عنوان یک امرکمکی محسوب نمی شود.

کلیدواژه ها:

تدبیر ، تب عفونی ، حفظ صحت