بررسی رابطه امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی با افسردگی در بین دانشجویان دانشگاه های شهرستان دلفان

هدف از پژوهش حاضر به بررسی رابطه امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی با افسردگی در بین دانشجویان دانشگاه های شهرستان دلفان می باشد. در این تحقیق ،روش پژوهش، از لحاظ دسته بندی تحقیقات بر حسب نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همستگی بوده و ویژگی های جامعه آماری، شرایط موجود چگونگی ارتباط بین آنها را توصیف می نماید جامعه آماری ما در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های شهرستان دلفان می باشند. براساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، تعداد 100 نفر از به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی طبقه ای بود که 50 نفر دختر 50 نفر پسر براساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی، پرسشنامه امید به زندگی و پرسشنامه افسردگی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مقدار تی به دست آمده: 02 / 23 با درجه آزادی 99 در یک آزمون دو دامنه از مقدار بحرانی تی جدول ( 99 / 1) در سطح 05 / 0 بزرگ تر است. بنابراین با توجه به نتایج حاصل شده می توان گفت که بین امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی با افسردگی در بین دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، بهزیستی روانشناختی ، افسردی ، دانشجویان