بررسی طول بهینه مسلح کننده ژیوگرید در دیوارهای حایل تثبیت شده مکانیکی

یکی از مهمترین نوآوری های چند دهه اخیر در مهندسی عمران، خاک مسلح است که از ترکیب خاک و یک سری اجزای مسلح کننده بدست می آید. بر این اساس نیروهای رانشی در خاکریز به وسیله اصطکاک به عنصر تسلیح منتقل شده و با نیروی کششی ایجاد شده در این عناصر متعادل می گردد. این کار سبب می شود که با ازدیاد مقاومت کششی، بتوان از شیب هایی با زاویه بیشتری استفاده کرد. معمولا از سازه های خاکی مسلح جهت افزایش پایداری و کاهش مخاطرات و خرابی ها و اعمال بار بیشتر به شیب استفاده می شود. مساله اصلی در بحث طراحی خاک های مسلح کنترل تغییر شکل ها و جلوگیری از گسیختگی می باشد. برای این منظور روش های تجربی جهت کنترل تغییر شکل ها و گسیختگی سیستم خاک مسلح ارایه شده اند ولی وجود فرضیات ساده کننده در این روابط و عدم اطمینان از آنها مهندسین را مجبور به طراحی های محافظه کارانه و در نتیجه غیر اقتصادی می کند. در این مطالعه جهت بررسی دقیق سیستم خاک مسلح از روش المان محدود با حالت کرنش صفحه ای با استفاده از نرم افزار Plaxis2D، استفاده شد و با ایجاد تغییرات در طول و فاصله عمودی ژیوگریدها اثرات آن بر سیستم مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت از بین نتایج حاصله بهترین طرح استخراج شد.

کلیدواژه ها:

خاک مسلح ، ژیوگرید ، Plaxis2D ، طرح بهینه ، روش المان محدود