تاثیر میراگر جرمی بر پاسخ برش پایه در سازه های نامنظم

امروزه ساخت و بهره برداری از ساختمان های بلند در سراسر دنیا جهت مقاصد مختلف بسرعت رو به گسترش است. یکی از پرکاربردترین روش ها کاهش لرزش سازه های در برابر زلزله استفاده از میراگرها جرمی (TMD) می باشد. از بررسی عملکرد ساختمان ها در زلزله های گذشته دیده می شود که عموما ساختمان های نامتقارن نسبت به ساختمان های متقارن در اثر زلزله دچار آسیب های بیشتری شده و احتمال فروریزش آنها بیشتر است. آسیب پذیری این نوع ساختمان ها در نتیجه لنگرهای پیچشی و تغییر مکان های دورانی اضافی است که در اثر نامتقارنی در پلان ساختمان ایجاد شده و سبب افزایش برش پایه ساختمان می گردند. در این تحقیق به بررسی تاثیر میراگرهای جرمی بر روی پایه سازه های نامتقارن پرداخته شده است. این تحقیق که به صورت عددی و با استفاده از روش های المان محدود صورت گرفته است. ابتدا مدل های سازه ای در نرم افزار ETABS براساس موقعیت و مکان آن مقاطع و سازه طراحی گردیده است. در ادامه برای تحلیل غیر خطی دینامیکی سازه های متقارن از نرم افزار المان محدود Abaqus استفاده شده است. در مدلسازی برای صحت مدل ها عددی با یک مدل آزمایشگاهی صحت سنجی صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که میراگر جرمی می تواند پایخ برش پایه حداکثر این سازه ها را به طور مناسبی کاهش دهد. همچنین موقعیت قرارگیری میراگر تاثیر قابل توجهی در نتایج تحلیل دارد.

کلیدواژه ها:

میراگر جرم ، سازه نامنظم ، المان محدود ، کنترل نیروی بر پاک ، Abaqus