بررسی رابطه طبیعت و هندسه در معماری نمونه موردی: ساختمان بدنسازی دشت نور

در معماری تعادلی موزون بین ساختمان و محیط طبیعی آشکار است و همانند یکی از موجودات با آن همنفسی و همدلی صورت گرفته است. حس و دانش عمیق به وجودآورندگان آثار معماری آن دوران موجب میشد که عناصر کالبدی در مکان و جای خود،حضور خویش را مشخص نمایند و کاربرد هر کدام پاسخی باشد به محیط. طبیعت ابزار و منبع خواسته های بشر است . حقیقت این است که ورای طبیعت چیزی نیست و انسان و طبیعت ماهیتی یکسان دارند.زندگی همین نمود مادی است و انسان تا آنجا که می تواند باید برای بهره گیری بیشتر از طبیعت و چیرگی بر آن تلاش کند. رابطه تنگاتنگ انسان با محیط باعث شده است که این مبانی به معماری و هنر نیز رخنه کند و در معماری خواسته یا ناخواسته از طبیعت الهام گرفته و با آن پیوندی ناگسستنی ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

معماری هندسه طبیعت ، دشت نور