کاهش رفتارهای آسیب به خود و پرخاشگری از خلال رفتار درمانی در کودکان کم توان ذهنی

یکی از مسایلی که خانواده های کودکان کم توان ذهنی با آن مواجه اند رفتارهای آسیب به خود و پرخاشگری است. هدف از اینپژوهش بررسی اثر رفتار درمانی بر شدت و فراوانی این رفتار در کودکان کم توان ذهنی است. نمونه پژوهش حاضر شامل 5 کودککم توان ذهنی با دامنه سنی 8 تا 10 سال است که از میان مراجعه کنندگان به مراکز توانبخشی تهران به صورت در دسترس انتخابشدند. با استفاده از طرح تک آزمودنی نخست داده های حاصل از مشاهده رفتاری مکرر هر شرکت کننده در مرحله خط پایه گردآوریشد. سپس در مرحله درمانگری، شرکت کنندگان در معرض رفتار درمانی قرار گرفتند. مجموع جلسه های درمانی که شامل آموزشوالدین، آموزش مربیان، و کار با کوک در طول دو ماه بر قرار می شد 30 جلسه بود. داده های حاصل از دو روش تحلیل دیداری وشاخص اندازه اثر، کاهش نشانه های رفتارهای پرخاشگرانه و آسیب به خود را نشان داد.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی ، کم توان ذهنی ، مشکلات رفتاری