تاثیر آموزش والدگری مثبت مبتنی بر شادی بر خودکارآمدی دختران

هدف این پژوهش اثربخشی والدگری مثبت مبتنی بر شادی بر خودکارآمدی نوجوانان دختر 12 تا 14 ساله بود. روش پژوهش شبهتجربی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه مادران نوجوانان دختر 12 تا 14 ساله شهر قم و نمونه پژوهش شامل 30 نفر از این مادرانبودند که به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین و به پرسشنامه خودکارآمدی پاسخ دادند.آموزش والدگری مثبت در 8 جلسه به گروه آزمایش، آموزش داده شد درحالیکه گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته هایپژوهش نشان داد که مداخلات باعث بهبود و ارتقاء خودکارآمدی در بین دانش آموزان دختر دبیرستانی شده است و نتایج مرحلهپیگیری پس از دو ماه نیز نشان داد که اثربخشی مداخله باقیمانده بود.

کلیدواژه ها:

والدگری مثبت ، شادی ، خودکارآمدی ، نوجوان