آمادگی برای تغییر به عنوان پیش بینی کننده پروتکل یکپارچه برای بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری همبود با دیگر اختلالات هیجانی

پژوهش حاضر در صدد است، نقش آمادگی برای تغییر را قبل از شروع درمان در پیش بینی شدت علایم اختلال وسواس همبودبا دیگر اختلالات همبود در یک ماه بعد از پایان درمان بررسی کند. شرکت کنندگان این مطالعه شامل 12 بیمار مبتلا به اختلالوسواسی جبری همبود با دیگر اختلالات هیجانی بودند. برنامه مصاحبه اختلالات اضطرابی برای DSM-IS، مقیاس ارزیابیتغییر و مقیاس وسواسی جبری در مورد بیماران انجام شد. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد بهترین پیش بینی کنندهاثربخشی درمان، خرده مقیاس قصد است که به تنهایی 67 درصد واریانس کاهش نمرات کلی وسواس را پیش بینی کرد. تحلیلدر سطح خرده مقیاس های وسواس نشان دادند خرده مقیاس قصد بهتر از دیگر خرده مقیاس ها، تغییرات در وسواس شست و شورا پیش بینی می کند. این مطالعه با شواهد در زمینه ضرورت پرداختن به بهبود انگیزه در اختلالات همبود روان پزشکی همخواناست. اختصاص جلسات بیشتر برای مودال بهبود انگیزش در مورد بیماران وسواسی از نوع پاکی و نجاست، ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

آمادگی برای تغییر ، پیش بین ، درمان شناختی رفتاری فراتشخیصی