تحلیل و درون یابی فضایی روند تغییرات بارش سالانه حوضه های آبریز مند و حله

بارش بعنوان یکی از عناصر اقلیمی موثر در آب و هواشناسی از اساسی ترین متغیرهای برنامه ریزی محیطی می باشد.در این تحقیق با استفاده از داده های بارش سالانه 23 ایستگاه باران سنجی حوضه های آبریز حله و مند در طول یک دوره آماری مشترک از سالهای 1361 تا 1390 جهت تحلیل روند و پهنه بندی تغییرات بارش سالانه استفاده شده است.در این میان با استفاده از روش ناپارامتری من - کندال روند تغییرات تمامی ایستگاه های مورد مطالعه ارزیابی و سپس مقادیر روند و شیب خط در سطح حوضه به روش کریگینگ درون یابی فضایی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ایستگاه های مورد مطالعه از روند کاهشی بارش برخورداند و البته این کاهش بارش سالانه از حیث معنی داری آماری در بسیاری از ایستگاه ها مورد تایید قرار گرفته نشد.اما تغییرات کاهش بارش سالانه در ایستگاه های مورد مطالعه در سال های اخیر و تقرییا از 1388 دچار جهش کاهشی شده اند. در این میان تنها دو ایستگاه دشت ارژن و خانزنیان با مقدار افزایش اندکی برروی روند و شیب خط بارش شناخته شدند.مقادیر کاهش و شیب خط روند تغییرات بارش سالانه در برخی ایستگاه ها ازجمله فراشبند و بی بی حکیمه برروی منطقه شدیدتر از سایر ایستگاه های محدوده مورد مطالعه است. بطوریکه برروی نقشه پهنه بندی منطقه مشخص شد که مناطق غرب و جنوب غرب، مجاور با آبهای نیلگون خلیج فارس و خصوصا شمال حوضه های آبریز حله و مند دارای روند کاهشی شدیدتر بارش می باشند.همچنین مشخص شد که مناطق شرق که منتهی به ارتفاعات مرتفع کوههای زاگرس است، مقادیر روند و شیب خط بارش سالانه دارای مقادیر پایینی نسبت به پهنه های دیگر حوضه هستند.

کلیدواژه ها:

بارش سالانه ، تحلیل روند ، حوضه آبریز ، مند و حله ، درون یابی