تاثیر بر هم کنش دی کلرووس با پروتیین آلبومین سرم در حضور نانوذرات نقره با سه اندازه متفاوت توسط روش طیف سنجی فلورسانس

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 409

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOC01_025

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

در این مقاله مطالعه بر هم کنش البومین سرم انسانی و دی کلرووس در حضور نانوذرات نقره با استفاده از روش طیف سنجی فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. در میان نانوذرات فلزی ،نانوذرات نقره توجه زیادی را به خود جلب کرده است .پتانسیل اکسایش – کاهش نقره از طلا و پالادیوم پایین تر است.بنابرین فعالیت شیمایی نقره بالاتر از ان ها می باشد. نقره دارای کاربرد های بالقوه بسیاری در طول موج نوری،سوییچ های نوری، شناسایی مولکولی، علم پزشکی، کاتالیکی ، بیولوژی و ... می باشد. توده فلزی نقره تاریخ طولانی در کاربرد های پزشکی دارد. پروتیین سرم البومین انسان در کبد سنتز می شود که یک پروتیین غیرگلیکوزیله می باشد و علی رقم پایداری بسیاربالایی که دارد، یک پروتیین انعطاف پذیر است که ساختار ان تحت تاثیر شرایط محیط از قبیل pH ، قدرت یونی.... قرار می گیرد. دی کلرووس در محیط مرطوب هیدرولیز شده و تولید اسید فسفر کی میک ند. نیمه عمر) 50DT ( این تر یکب در دمای 25 درجه سانتی گراد و pH: 8 ، سه روز) 36 ساعت( است. دی کلرووس در آب و محی طهای اسیدی به تدریج ولی در محی طهای قلیایی به سرعت هیدرولیز می شود. مواد و روش ها: در این مقاله از پروتیین آلبومین سرم و دی کلرووس در حضور نانوذرات نقره استفاده شد و با استفاده از روش طیف سنجی فلورسانس بررسی شد. فلورسانس یک فرایند نشری مهم تجزیه ای است که در ان اتم ها یا مولکول ها به وسیله ی جذب باریکه ای از تابش الکترومغناطیسی برانگیخته می شوند .سپس گونه های برانگیخته به حالت پایه باز می گردند و انرژی اضافی خود را به صورت فوتون از دست می دهند .جذب و انتشار فلورسانس در بازه زمانی کمتر از میکروثانیه اتفاق می افتد. .انتشار فلورسانس همیشه در طول موج های بلند تر از تحریک نور اتفاق می افتد .فلورفورها مولول هایی هستند که حاوی ذرات فلورسنت می باشند. نتایج و بحث: از بررسی طیف های بدست امده ازآلبومین سرم انسانی و دی کلرووس در حضور نانوذرات نقره به این نتیجه رسیدیم که با افزایش غلظت دی کلرووس، خاموشی در پروتیین رخ داده که خود موید تغییر در آرایش فضایی پروتیین است همچنین در حضور نانوذرات نقره سه ، حرکت از طول موج بیشتر به سمت طول موج کمتر که نشان دهنده ی کاهش قطبیت اطراف کرومافور و آبگریزی است. نتیجه گیری: امید است نتایج حاصل از این مقاله در جهت یافتن راهی برای کاهش غلظت آزاد دی کلرووس در خون باشد.

نویسندگان

نسیم صدوقی مود

گروه بیوشیمی و بیوفیزیک ، واحد مشهد ،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهدایران

جمشید خان چمنی

گروه بیوشیمی و بیوفیزیک ، واحد مشهد ،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهدایران

احسان کریمی

گروه بیوشیمی و بیوفیزیک ، واحد مشهد ،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهدایران