گاهنگاری تپه های باستانی شهرستان میانه بر اساس داده های سفال نمونه موردی تپه باستانی بروانان

سفال را میتوان جزء قدیمی ترین دست ساخته های بشر دانست، که کاربرد آن از زمان پیدایش تاکنون متغییر بوده ولی متوقف نگردیده است. شاید به همین جهت باشد که یکی از مستندات دوره های تاریخی تمدن های مختلف، سفال در نظر گرفته شده است. گذشت زمان و فرهنگ های مختلف در چگونگی ساخت و پرداخت سفال تاثیر گذاشته و انواع متفاوتی از نظر شکل ظاهر، جنس، نقش، رنگ و فرم به وجود آورده است.ایران یکی از تمدن هایی میباشد که از ابتدای تاریخ آن تاکنون ساخت و استفاده از سفال در جای جای آن به چشم میخورد. تغییرات سفال های به جا مانده از دوران های بسیار دور مرتبط با سکونت در فلات ایران، تمایز اقوام را ممکن ساخته است، تحقیقات باستان-شناسی نشان میدهد که در فلات ایران پنج منطقه عمده در ساخت سفال وجود دارد: بخش اول شامل غرب کوه های زاگرس و نواحی لرستان بخش دوم نواحی جنوب دریای خزر بخش سوم نواحی جنوب شرقی بخش چهارم نواحی کویری کشور را در برمیگیرد و در خاتمه بخش پنجم شامل شمال غرب کشور و نواحی آذربایجان میشود.در منطقه آذربایجان شواهد زیادی از وجود سفال های دوره های مختلف تاریخی حکایت میکند، تپه های باستانی محوطه های تاریخی این خطه هنوز هم شاهد سفالینه های تازه اکتشاف شده است.در مقاله پیشرو با روش توصیفی- تحلیلی سعی شده است ابتدا تپه های باستانی بروانان در شهرستان میانه را مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار داده و سپس به کنکاش در سفال های اکتشاف شده این نواحی میپردازد.

کلیدواژه ها:

سفال ، تپه های باستانی ، بروانان ، کاووش ، هنر سفالگری