حقوق مالکیت در قراردادهای بیع متقابل و قراردادهای جدید نفتی ایران

امروزه اکثر کشورهای در حال توسعه سعی در تدوین قواعد و شروط قراردادی دارند تا حق مالکیت شرکت های خارجی در زمین منطقه عملیاتی و به ویژه نفت و گاز مخازن محدود شود. ازآنجایی که ایران نیز جزو این کشورها به شمار می آید پس اهمیت بررسی این موضوع منجر گشته تا در این پژوهش موضوعی تحت عنوان حقوق مالکیت در قراردادهای بیع متقابل و قراردادهای جدید نفتی ایران را مدنظر قرار دهیم. طی یک دهه اخیر ایران تلاش کرده است که با معرفی قراردادهای بیع متقابل بخشی از سرمایه ی مورد نیاز و تکنولوژی مناسب را به خدمت صنعت نفت بگیرد. در قوانین ایران منابع نفتی جزیی از اموال عمومی است که دولت حق اداره آن را به شرکت ملی نفت ایران واگذار کرده است. در قطعنامه های سازمان ملل نیز به روشنی از حق حاکمیت دایمی دولت ها بر منابع طبیعی از جمله نفت و گاز تاکید شده و حق سلب مالکیت و ملی کردن، با پراخت غرامت مناسب، برای کشورهای صاحب این منابع پذیرفته شده است. بنابراین آنچه از نتایج برمی آید حاکی از آنست که حق دولت ها و ملت ها بر حقوق مالکیت در قراردادهای نفتی کاملا حقی پذیرفته شده است.

کلیدواژه ها:

نفت ، مالکیت ، قرادادهای بیع متقابل ، قراردادهای جدید نفتی ایران