تنظیم بهینه تپ ترانسفورماتورها و ولتاژ خروجی نیروگاه ها با هدف کاهش تلفات و بهبود بارپذیری با استفاده از الگوریتم های PSO و ACO

با توجه به گسترش روزافزون مصرف انرژی الکتریکی، یکی از موضوعات مهم و اساسی در سیستم قدرت رساندن این انرژی از تولید کننده به مصرف کننده با حداقل میزان تلفات می باشد. در یک سیستم قدرت تلفات از پارامترهای مهمی است که میزان بهینه بودن و راندمان و هزینه های طولانی مدت بهره برداری از سیستم را تعیین می نماید که شامل تمامی اتلاف های انرژی الکتریکی در تمامی مراحل سیستم قدرت شامل بخش های شامل تولید، انتقال و توزیع می باشد. در این مقاله به اندازه ولتاژ ترمینال نیروگاه های کنترل شده با ولتاژ و اندازه تپ ترانسفورماتورهای موجود در خطوط انتقال سیستم قدرت در راستای کاهش تلفات اهمی سیستم قدرت در دو حالت شامل بهینه سازی بدون در نظر گرفتن ضریب افزایش بار پذیری شبکه و بهینه سازی با در نظر گرفتن ضریب افزایش بار پذیری پرداخته شده است. البته در کنار تلفات اهمی شبکه به بهبود معیار پروفیل ولتاژ شین های بار شبکه نیز به عنوان یکی از فاکتورهای اساسی در تحلیل و ارزیابی بهبود عملکرد سیستم توجه شده است. در این مقاله از الگوریتم های بهینه سازی هوشمند PSO و ACO استفاده شده است. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد الگوریتم های ACO و PSO با یکدیگر در عمل بهینه سازی در سیستم های قدرت، تنظیم بهینه تپ ترانسفورماتورهای موجود در سیستم قدرت، تنظیم بهینه اندازه ولتاژ ژنراتورها در سیستم قدرت، کاهش تلفات اهمی در سیستم های قدرت و بهبود پروفیل ولتاژ شبکه میباشد. با بررسی نتایج بدست آمده در این مطالعه، در حالت کلی می توان گفت اعمال الگوریتم های PSO و ACO به منظور تنظیم بهینه اندازه ولتاژ ترمینال نیروگاه های کنترل شده با ولتاژ و اندازه تپ ترانسفورماتورهای موجود در خطوط انتقال سیستم قدرت، با در نظر گرفتن ضرایب وزنی مناسب برای هر یک از مولفه های تابع هدف، تاثیر قابل توجهی دارند. این مطالعه می تواند نیاز به توسعه سیستم های قدرت برای تامین بارهای مصرفی در آینده را به صورت کامل رفع نماید، به گونه ای که هیچ محدودیتی از شبکه دچار نقض نگردد.

کلیدواژه ها:

تپ ترانسفورماتورها ، الگوریتم تجمع ذرات ، الگوریتم کلونی مورچگان ، بهینه سازی ، تلفات ، بهبود بارپذیری