بهینه سازی چندهدفه قابلیت اطمینان سیستم با استفاده از رویکرد تخصیص اجزای مازاد در شرایط عدم قطعیت از قابلیت اطمینان اجزا

امروزه با توجه به شرایط رقابتی در طراحی سیستم ها بخصوص سیستم های مکانیکی و الکترونیکی، طراحی سیستمی با قابلیت اطمینان بالا با در نظر گرفتن تمامی ابزار های امکان پذیر برای ارتقای آن، از جمله هزینه تولید، وزن و حجم (ابعاد) سیستم از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از روش های رایج در بهینه سازی طراحی و ارتقای قابلیت اطمینان سیستم، استفاده از اجزای مازاد می باشد و اثبات شده که یک مسیله Np-hard است. در این مقاله با استفاده از یک مدل ریاضی، بهینه سازی همزمان قابلیت اطمینان، هزینه و وزن سیستم، براساس رویکرد تخصیص اجزای مازاد در شرایطی که قابلیت اطمینان اجزا فازی است و چند نوع حالت انتخاب وجود دارد بررسی می گردد، در این راستا محدودیت حداکثر هزینه تولید، وزن و حجم ( ابعاد ) امکان پذیر برای سیستم در نظر گرفته شده و به منظور حل آن از الگوریتم فرا ابتکاری NSGA-II استفاده می گردد. مدل مذکور در بهینه سازی طراحی یک برد الکترونیکی تولید شده در شرکت اپتیک صا ایران و مورد استفاده در تجهیزات پزشکی پیاده سازی شده است. در خاتمه تعدادی از جواب های بهینه پارتو جهت کمک در طراحی بهینه ساختار برد به طراحان ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، تخصیص اجزای مازاد ، بهینه سازی چندهدفه ، عدم قطعیت