ارزیابی تاثیر بیوچار ضایعات هرس درختان سیب و انگور و قارچ میکوریز بر فعالیت آنزیم های فسفاتاز در شرایط رایزوباکس

به منظور بررسی تاثیر بیوچار و قارچ میکوریز آربوسکولار بر فعالیت آنزیم های فسفاتاز، آزمایشی بصورت فاکتوریل با طرحپایه کاملا تصادفی در 3 تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا گردید. فاکتور اول شامل ماده آلی بیوچار ضایعات هرس و شاهد (بدونماده آلی)، فاکتور دوم تلقیح میکروبی قارچ میکوریز آربوسکولار و شاهد (بدون تلقیح میکروبی) و فاکتور سوم خاک (خاکریزوسفر و غیرریزوسفر) بود. برخی ویژگی های خاک شامل pH ، آنزیم های فسفاتاز اسیدی (ACP) و قلیایی (ALP) اندازه-گیری شدند. نتایج نشان داد کاربرد بیوچار و تلقیح میکوریزی منجر به تغییرات معنی دار، در شاخص های اندازه گیری شدهگردیدند. بطوریکه بیشترین و کمترین pH به ترتیب در تیمار بیوچار بدون تلقیح (AMF-) و شاهد میکوریزی (AMF+)مشاهده شد. تیمار شاهد میکوریزی (AMF+)؛ 4/44 برابر فعالیت ACP را نسبت به تیمار بدون تلقیح (AMF-) افزایش داد.کاربرد بیوچار تلقیح میکوریزی سبب افزایش 39/87 درصدی فعالیت ALP در مقایسه با تیمار بدون تلقیح شد. بیوچار pHخاک غیر ریزوسفری را نسبت به ریزوسفر افزایش داد. همچنین در خاک ریزوسفری تیمار بیوچار افزایش 1/39 درصدی فعالیت ALP نسبت به غیر ریزوسفر مشاهده شد. تلقیح میکوریزی (AMF+) نیز pH و فعالیت ACP و ALP را در خاک ریزوسفری در مقایسه با خاک غیر ریزوسفر بترتیب 1/98 درصد کاهش و 1/59 و 1/56 درصد افزایش داد. چنین استنباط می گردد که کاربرد بیوچار به همراه تلقیح میکروبی منجر به بهبود خواص بیولوژیکی و شیمیایی خاک می گردد.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، میکوریز ، رایزوباکس