مطالعه بهبود خاک های شور و سدیمی با استفاده از اصلاح کننده های شیمیایی

اصلاح خاک های شور و سدیمی و امکان استفاده از اصلاح گرهای شیمیایی برای اصلاح این خاک ها از چالش های مهم مربوط به حفاظت منابع آب و خاک در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود مفهوم کشاورزی دقیق راهکارهای سنتی موجود در برخی از شاخه های علوم کشاورزی را که مبتنی بر آزمون و خطا می باشند به دلیل هزینه زیاد، زمان بر بودن و عدم دستیابی به نتایج قطعی آن هم پس از یک دوره انتظار، با چالش جدی روبرو نموده است به این دلیل پژوهشگران راهکار حد واسطی ماند پژوهش های تطبیقی مطرح می کنند پژوهش هایی که یک بار در سطح ملی، منطقه ای و یا جهانی با موفقیت آزمون شده و تنها نیازمند تعدیل ضرایب محیطی می باشند هرچند سال های اخیر نوید بخش انجام طرح های جامع پژوهشی برای پاسخ دادن به چند سوال مشخص است، همزمان با این کار سایر شرایط لازم را نیز برای دستیاب یه نتیجه مطلوب از نظر دور نداشته اند. در پژوهش های مرتبط با علوم خا و آب در کشاورزی، و در شرایطی که گیاه نیز در این سیستم مورد مطالعه قرار می گیرد، شرایط موجود پیچیدگی مضاعفی پیدا می کند در ارتباط با اهداف این مقاله می توان گفت که به جز معدودی پژوهش های میدانی مستند که به منظور بررسی اثرات کاربرد مواد شیمیایی در اصلاح خاک ها سدیم زدایی انجام پذیرفته اند، و لیکن تحقیقات مورد نیاز یا انجام نشده و یا به نتایج جانبی حاصله، از جمله برقراری توازن یونی، رفع محدودیت دسترسی به برخی عناصر تغذیه ای بهبود ویژگی های فیزیکی خاک بخصوص افزایش نفوذپذیری و ساختمان خاک توجهی نشده است مورد اخیر مرتبط با بی توجهی به مکانیسم های فیزیکی و به طور عمده اثرات کاربرد مواد شیمیایی بهساز در اصلاح و بهره وری از خاک های مساله دار کشور می باشد.