بررسی چگونگی اصلاح پذیری بخشی از اراضی شبکه آبیاری و زهکشی منطقه میانه

شور و سدیمی بودن خاک ازعوامل مهم تخریب اراضی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود، شور شدن خاک های کشاورزی و منابع آب منجر به تخریب اراضی گردیده و امروزه به یک معضل جهانی در اراضی آبیاری شده تبدیل شده است. شوری با افزایش فشار اسمزی محلول خاک و در نتیجه کاهش دادن آب قابل دسترس گیاه و همچنین اثرات ویژه یونی برخی از عناصر موجود در غلظت های بالا حایز اهمیت بوده و بر رشد گیاه اثر منفی دارد در این تحقیق قطعه زمینی در نزدیکی پروفیل شاهد سری خاک میانه که در گزارش مطالعات خاکشناسی و طبقه بندی اراضی نیمه تفصیلی دقیق بخشی از اراضی منطق میانه در استان آذربایجان شرقی در کلاس های شوری و سدیمی طبقه بندی شده بود انتخاب و سپس اقدام به استقرار سه جفت استوانه مضاعف در هر آزمون برای اندازه گیری سرعت نفوذ اب، در خاک شد آرایش استوانه های مضاعف به صورت مثلثی با فاصله استاندارد بود قبل از به کار بردن آب آبشویی از اعماق 0-25، 25-50، 50-75، 75-100، 125-100، 125-150 سانتی متری نمونه های خاک به عنوان نمونه های قبل از آبشویی تهیه وپس از کاربرد هر تناوب آب آبشویی چهار تناوب 0/25 متری مجددا از اعماق مشابه اقدام به نمونه برداری و پس از خشک کردن نمونه خاک ها در هوای آزاد، کوبیدن و عبور دادن از الک 2 میلیمتری به همراه نمونه آب مصرفی، برای انجام تجزیه های مورد نیاز به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج نشان داد بین مدل های تجربی در آزمون انجام شده در خصوص شوری زدایی خاک های مورد آزمون، مدل معکوس با دارا بودن ضریب همستگی برابر 0/763 و خطای استاندارد 0/071 و در سطح 1% معنی دار بوده، به طور نسبی مدل برتر می باشد به همین ترتیب در مورد سدیم زدایی خاک های مورد مطالعه نیز مدل معکوس با دارا بودن ضریب همبستگی 0/243 و خطای استاندارد 0/112 و در سطح 5% معنی دار می باشد بررسی نتایج نشان داد که اصلاح خاک های شور و سدیمی منطقه مطالعه شده با کاربرد ماده اصلاح کننده خاک اسید سولفوریک غلیظ و صنعتی مقدور است.

کلیدواژه ها:

آبشویی ، تخریب اراضی ، شوری ، سدیمی ، مدل تجربی ، میانه