شناسایی خرابی در سازه ها با استفاده از پاسخ های حوزه زمان و الگوریتم بهینه سازی تکامل تفاضلی

در این مطالعه ابتدا با استفاده از پاسخ های حوزه زمان (شتاب سازه)، یک تابع هدف در بهینه سازی تعریف شد. با حل مسیله بهینه سازی مذکور با استفاده از الگوریتم بهینه سازی تکامل تفاضلی، مکان و شدت خرابی در یک سازه آسیب دیده تعیین شد. پس از آن تاثیر پارامترهایی نظیر تعداد و محل حسگر بر روی کارایی روش سنجیده شد. نتایج نشان داد در شناسایی محل و مقدار خرابی با 2حسگر و بیشتر، الگوریتم پاسخ مناسبی ارایه می دهد. هرچه محل اعمال حسگر به محل اعمال نیرو نزدیکتر باشد پاسخ الگوریتم مناسب تر می باشد.

کلیدواژه ها:

شناسایی خرابی ، پاسخ حوزه زمان ، بهینه سازی ، الگوریتم تکامل تفاضلی ، موقعیت حسگر