بررسی تطبیقی ماهیت و مبانی ایقاعات اکراهی در فقه و حقوق ایران

تحلیل مساله اکراه در ایقاعات و عناصر و شرایط تحقق آن و چگونگی تاثیر آن بر عنصر قصد یا رضا از مباحثی است که از دیرباز مورد مطالعه فقهاء و حقوقدانان قرار گرفته است. اغلب فقها و حقوقدانان برخلاف اینکه عقود اکراهی را غیرنافذ می دانند، ایقاعات اکراهی را باطل دانسته و معتقدند با اعلام رضایت بعدی مکره (تنفیذ) موثر نیست چرا که به اعتقاد ایشان حکم پذیرش عدم نفوذ در ماده 209 ق.م. ویژه عقد است. ایشان بیان می دارند مکره قصد نتیجه ندارد و ایقاع مکره باطل است و از نظر اصول بطلان عمل حقوقی او را ترجیح می دهند، و طبیعی است که در ایقاعات به قاعده روی آورند و حکم به بطلان دهند.