بررسی رابطه سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی با نقش متغیر میانجی یادگیری سازمانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گلستان

در سال های اخیر، بحث اقتصاد نوین در برابر اقتصاد سنتی، مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. اقتصاد نوین، اقتصادی مبتنی بر برتری و اولویت دانش است. در اقتصاد دانشی، دارایی های فکری و به خصوص سرمایه های انسانی، جزو مهم ترین دارایی های سازمانی محسوب می شوند. با توجه به تحقیقات صورت گرفته در زمینه سرمایه فکری، یادگیری سازمانی و تاثیرات آنها بر عملکرد سازمانی، پژوهش حاضر به بررسی رابطه سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی با نقش متغیر میانجی یادگیری سازمانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گلستان پرداخته است . جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گلستان که تعداد 320 نفر است. در پژوهش حاضر ازمیان طرح های گوناگون نمونه گیری احتمالی، روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. حجم نمونه با توجه به اینکه حجم جامعه آماری 320 نفر بوده با استفاده از جدول مورگان 175 نفر تعیین شده است. با توجه به اینکه برخی از پرسشنامه ها در نمونه به دلیل ناقص بودن کنار گذاشته خواهد شد، به حجم نمونه مورد نیاز تعداد 15 پرسشنامه اضافه شده و حجم نمونه اولیه 190 نفر خواهد بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد اثر معنادار بین سرمایه فکری و عملکرد سازمانی تایید می شود. همچنین سرمایه فکری بر یادگیری سازمانی تاثیر معناداری ندارد. و یادگیری سازمانی بر عملکرد سازمانی اثر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، یادگیری سازمانی ، عملکرد سازمانی ، دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گلستان