اثر سیاست های مالی بر رفتار قیمتی نرخ ارز در ایران

میزان و نوع دخالت سیاستهای مالی و چگونگی اثر گذاری آن بر نوسانات نرخ ارز از جمله مباحث مورد بحث دراقتصاد است. سنجش اثرات سیاستهای مالی بر نرخ ارز، هدف کلی این پژوهش بوده که با استفاده از روش خودرگرسیون برداری (VAR) طی دوره 1372-1391 میباشد. برای نیل به این هدف ضمن برآورد مدل به کمک روش خود رگرسیون برداری (VAR) توابع واکنش آنی و تجزیه واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که یک تغییر ناگهانی مخارج دولت در دوره اول هیچ تاثیری بر نرخ ارز نداشته در دوره دوم به میزان -0/012755 واحد موجب کاهش نرخ ارز شده است اثر منفی مخارج دولت بر نرخ ارز تا دوره چهارم بوده و از دوره پنجم این اثر خود را بهصورت مثبت نشان می-دهد که بیشترین تاثیر مثبت آن در دوره دوازدهم و به میزان 0/014 واحد میباشد. در تفسیر این موضوع میتوان عنوان کرد، افزایش مخارج دولت منجر به بیثباتی در ارزش پول داخلی شده، در نتیجه میتواند تاثیر منفی بر نوسانات نرخ ارز داشته باشد. اما در بلند مدت با افزایش مداوم و مستمر مخارج دولت به افزایش نرخ ارز حقیقی تعادلی منجر شده و در نتیجه این امر، خالص دارایی های خارجی افزایش پیدا میکند. همچنین یک تغییر ناگهانی در حجم مالیات در دوره اول هیچ تاثیری بر نرخ ارز نداشته و در دوره دوم منجر به افزایش آن به میزان 0/0206 واحد میباشد. از دوره دوم به بعد کاهش مییابد که در دوره آخر به -1/55 میرسد. همچنین میتوان بیان کرد که متغیر حجم مالیات نیز نرخ ارز را در بلند مدت تحت تاثیر قرار میدهد. یعنی وقوع یک شوک ناگهانی در حجم مالیات ، نرخ ارز را در ابتدا افزایش، اما در بلند مدت رابطه منفی با نرخ ارز دارد.

کلیدواژه ها:

سیاست های مالی ، نرخ ارز ، VAR ، ایران