ارزیابی پوشش هایی با پایه کربوکسی متیل سلولز و شربت گلوکز برای نگهداری پس از برداشت انگور سیاه سمرقندی Vitis vinifera L

پوشش هایی با ترکیب خوراکی از کربوکسی متیل سلولز و شربت گلوکز باغلظت های مختلف به عنوان فاز آبدوست و موم زنبور به عنوان فاز لیپیدی تهیه شدند. همچنین از اکسترولس 281 تری اتانول آمین و اسید اولییک بعنوان امولسیون کننده برای تهیه ترکیب پوشش ها استفاده شد. خوشه های انگور تازه خور رقم سمرقندی با پوشش های امولسیونی تیمار شدند و برای مدت دوازده هفته در اتاق سرد 0/5cو85 -90RH% نگهداری شدند. مقدار کاهش وزن pH اسید قابل سنجش، آنتوسیانین، فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل کل و مواد جامد محلول کل هر سه هفته اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان دادند که این پوشش ها نسبت به کنترل نتوانسته اند کاهش وزن میوه ها را کم کنند. مقدار مواد جامد پوشش ها نیز روی بازدارندگی رطوبت تاثیری نداشت؛ احتمالا بخار آب از کربوکسی متیل سلولز و شربت گلوکز که آب دوست می باشند توانسته عبور کند. همچنین تغییرات معنی دار pH و مواد جامد کل نشان داد که پوشش ها به نسبت، گازهای تنفسی را کنترل کرده اند. معلوم شد که ترکیب تری اتانول آمین و اولییک اسید بعنوان امولسیون کننده نسبت به اکسترولس 281 پلیمر پایدار و سازگار تری تولید نموده است. افزون بر این، نتایج نشان دادند که کاهش وزن و مواد جامد محلول کل با پیشرفت زمان بطور معنی داری در سطح 5% افزایش یافته و آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدانی کاهش یافته اند. فنل کل میوه ها روند ویژه ای را نشان نداد.

کلیدواژه ها:

پوشش های خوراکی ، امولسیون کننده ، آنتوسیانین ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، انبار سرد