کاربرد آب گرم واسانس گیاهان دارویی انیسون و زیره سبز بربرخی ازخصوصیات پس از برداشت و کنترل بیماری توت فرنگی رقم پاروس

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 298

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAGHBANI09_357

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

استفاده از روش های غیر شیمیایی به منظورحفظ سلامت انسان ومحیط زیست جهت طولانی نمودن عمر انبار مانی میوه ها و سبزی ها و کنترل بیماری های پس از برداشت رو به افزایش است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات اسانس گیاهان دارویی انیسون و زیره سبز با غلظت های 250و500و750 میکرو لیتر در لیتر و همچنین آب گرم 50 درجه سلسیوس به مدت 3و6و9 دقیقه روی میوه توت فرنگی رقم پاروس بکار گرفته شد. یافته های حاصل از آزمایش بیانگر این است که تیمار آب گرم 50 به مدت 6 دقیقه بطور معنی داری نسبت به شاهد باعث تا خیر در کاهش سفتی بافت میوه توت فرنگی گردید، در حالی که سایر تیمارها اختلاف معنی داری را نسبت به شاهد نشان ندادند. تیمار آب گرم به مدت 6 دقیقه و غلظت های مختلف انیسون بر روی میزان مواد جامد محلول SSCدر مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری را نشان دادند. بطور کلی از نظر ارزش عددی یک روند معکوس بین غلظت مواد جامد محلول و سفتی بافت میوه وجود داشت. هیچ یک از تیمارها نسبت به شاهد تاثیر معنی داری را روی اسید قابل تیتره TA میوه توت فرنگی نشان ندادند. ارزیابی بیماری پس از برداشت مشخص نمود که اسانس انیسون در غلظت های 500و750 میکرو لیتر در لیتر بطور کامل از پوسیدگی میوه توت فرنگی جلوگیری نموده ، همچنین اسانس زیره سبز در غلظت های 500و750 میکرو لیتر در لیتر و تیمار آب گرم 50 درجه سلسیوس در هر سه زمان غوطه ور سازی در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری را نشان داد. بنابراین استفاده از آب گرم ،اسانس انیسون و زیره سبز این امکان را دارد که به عنوان تیمارهای غیرشیمیایی تجاری برای افزایش عمرانبارمانی توت فرنگی پاروس در سطح مصرف داخلی و صادرات توصیه گردد

نویسندگان

امین میر شکاری

استادیار گروه زراعت واصلاح نباتات، دانشگاه یاسوج، یاسوج