بررسی احتمال کنترل باردهی نارنگی کینو با استفاده از محلول پاشی سولفات منیزیم و روی در منطقه جیرفت
محل انتشار: نهمین کنگره علوم باغبانی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 319
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAGHBANI09_126
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
نارنگی کینو یکی از ارقام میان رس انتخابی جهت توسعه باغات مرکبات در منطقه جیرفت و کهنوج می باشد که از نظر کیفیت و کمیت محصول در رده اول ارقام نارنگی میان رس قرار می گیرد. معذالک نارنگی کینو تمایل شدیدی به سال آوری دارد بگونه ایکه عدم باردهی منظم این رقم در سالهای متوالی مشکلات عدیدهای را در اقتصاد باغداران و صادرکنندگان و نیز مصرفک نندگان به همراه داشته است. یکی از روشهای متداول به منظور جلوگیری از سال آوری (کنترل باردهی)، استفاده از محلول پاشی با عناصر غذایی است .بنابراین در این تحقیق استفاده از کودهای (سولفات منیزیم و سولفات روی) بر روی نارنگی کینو روی پایه متداول منطقه (نارنج) در دو آزمایش مجزا و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در هر پلات آزمایشی دو اصله درخت از آذرماه 86 به صورت محلول پاشی به مرحله اجرا در آمد.بگونه ایکه درآزمایش اول سولفات منیزیم با غلظت های صفر(شاهد) و 3 در هزار در سه زمان بصورت محلول پاشی (اول آذر ماه ، 15 دی ماه و اول اسفند ماه) در نظر گرفته شد. در آزمایش دوم سولفات روی با غلظت های صفر(شاهد) و 2 در هزار در سه زمان بصورت محلول پاشی (بعد از برداشت کامل محصول ( 15 دی ماه)، 15 اسفند ماه و بعد از ریزش کامل گلبرگ ها) در نظر گرفته شد.در واقع در هر آزمایش چهار تیمار در سه تکرار بر روی 24 درخت از پاییز 86 اجراء گردید به گونه ایکه سال های 86و88 آور on و سالهای 87و89 نیاور off بوده است
نویسندگان
احمد احمد پور
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات ، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان و دانشجوی دکتری میوه کاری دانشگاه شیراز.
علیرضا شهسوار
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشگاه شیراز.