بررسی تطبیقی ورودی در بناهای دوره صفوی و باروک

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 466

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AUITM01_422

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

فضای ورودی نسبت به سایر فضاها و اجزای هر واحد معماری _ واحدهایی که دارای طراحی معمارانه و شایسته ای هستند از ویژگیها وامتیازات خاصی برخوردار است، زیرا ، علاوه بر کارکرد اصلی آن به عنوان یک فضای ارتباطی؛ از لحاظ بصری و ادراکی نیزفضایی رابط بینیک بنا با فضاهای شهری است و غالبا معیاری برای تشخیص ارزش و هویت معماری و اجتماعی هر بنا، به خصوص در شهرهای دارایبافت پیوسته و متراکم ، به شمار می آمده است .ورودی یکی از عناصر فضایی بسیارمهم در معماری ،که نقطه شروع رابطه مخاطب با اثراست. ورودی بیانگر هویت بناست و عاملی در جهت شاخص و خوانا نمودن بنا در سطح شهر و در برابر سایر واحدهای معماریاست.ضرورت این تحقیق مقایسه تطبیقی ورودی ها در دوره باروک وصفوی است. پس شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار در ورودی ها برالگوهای رفتاری افراد، زمینه رسیدن به اهداف مورد نظر را فراهم سازد.هرسبک جدید معماری بر اصول ،روش ها و سنت های سبک هایپیشین استوار است که بین سبک های گوناگون معماری در گذشته رابطه ای محکم وجود دارد.به طوری که مرزبندی بین آن ها دشوار بهنظر میرسد. این پیوستگی اصول و روش های معماری در بین سبک های مختلف نشات گرفته از فرهنک،سنن و الگوهای رفتاری مشایهافراد جامعه می باشد که با اندک تغیرات در شیوه های جدید زندگی و فرهنگ مردم که ریشه در زمان دارد به علت پاسخگویی به نیازهای جدید باعث به وجود امدن سبک های معماری میشده است.ودر نتیجه باید گفت که زمان همیشه در حال حرکت است و آن قومیموفق است که نیازهای معماری جامعه را درک کند و زمان و مکان جامعه خود را بشناسد.هدف در این مقاله بررسی میزان اهمیت طراحی ورودی در آرامش زندگی انسان در محیط زندگی اش می باشد و بررسی تطبیقی الگوهای کالبدی ورودی در سبکهای باروک و صفوی است. ورودی ها در معماری باروک همواره عنصر شاخصی بوده است که طرح ها و تزیینات دایره ای،حرکت تند و انحنا دار،پلکان ورودی و خروجی از مشخصه های بارز این سبک است و در معماری دوران صفوی از تزیینات (کاشی معرق) ورودی در جهت اهدافی عمل می شده که شامل شکستن ریتم یکنواخت گذر، ایجاد گشایش فضایی و ایجاد تنوع بصری است. این تغییر به کمک شگردهایی میسر می گردد، بدین مفهوم که درگذر (محل گذشتن) اتفاق بدیعی رخ می دهد که همانا مفهوم ساکن شدن، مکث کردن، انتظارکشیدن و آنگاه وارد شدن است .از ابزار های تحقیقاتی ،بهره گیری از مطالعات میدانی فرهنگی،مردم شناسی میباشد.لذا میتوان گفت در نهایت روش تحقیق در تهیه این گزارش پژوهشی، روش (تحلیلی_توصیفی) است که به تحلیل فضاهای طراحی شده برای ورودی ها می باشد.پس از انجام پژوهش یافته های تحقیق حاکی از آن است که معماری باید تکنولوژی و روش های معاصر را در خود جای دهد و نیاز امروز را بر طرف کند.

نویسندگان

مهسا تقوایی

کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات

محمدرضا عطایی همدانی

مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد محلات