مجموعه های تفریحی کوهستانی

به دنبال انقلاب صنعتی و توسعه شهری فزاینده در قرن 19 و همراه با رشد انفجاری مناطق شهری و کمرنگ شدن نقشطبیعت در قرن بیستم، بیگانگی مردم با جهان طبیعی افزایش یافت. زندگی شهری ونظام اجتماعی موجود در شهرها، انسانها رااز مسیر اصلی زندگی دور کرده و با وجود رفاه و امکانات بسیاری که دراختیارشان قرار داده از سادگی طبیعت دور شده اند. درنتیجه درک جدیدی از طبیعت ایجاد شد و خلق منظرهای طبیعی تر به عنوان راهی برای حفاظت از محیط طبیعی مورد توجهقرار گرفت. در سی سال گذشته تغییرات زیادی در دیدگاه ها نسبت به طبیعت در محیط شهری به وجود آمده است که نشاندهنده علاقه بیشتر استفاده کنندگان و آگاهی از ارزش طبیعت در شهر هاست. کوهها از مهم ترین عوامل شکل دهنده ریختشهر و پایداری زیست آن هستند که به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های طبیعی هر شهر نقش مهمی در تداوم هویتی آنبازی می کنند. چنین تغییراتی نشان می دهد که عموم و همچنین مشخصات مسیول در زمینه برنامه ریزی و فضای سبز،آگاهی بیشتری نسبت به طبیعت پیدا کرده اند. دلایل زیادی برای این تغییرات وجود دارد، مهمترین آنها این است که به دلیلصنعتی شدن تدریجی حومه های شهری توسط انسان، مردم برای جبران این کمبود به باغ ها و فضای سبز توجه نموده اند.دست یافتن به مکانی با اصول طراحی ساماندهی فضاهای طبیعی برای استفاده مناسب انسان، توجه به مسایل جذب گردشگروگذران اوقات فراغت هدف اصلی این مقاله می باشد و با استفاده از روش تحقیق- توصیفی- تحلیلی کتابخانه ای، به پاسخ گویی به اصلی ترین مسیله پژوهش یعنی چگونگی رسیدن به یک مجموعه هم راستا با طبیعت کوهستانی می پردازد.

کلیدواژه ها:

مجموعه تفریحی کوهستانی ، گردشگر ، اکوتوریسم ، اوقات فراغت