بررسی الگوی تطبیقی طراحی اقلیمی مسکن پایدار مناطق سرد و خشک در راستای توسعه پایدار (نمونه موردی:شهر اردبیل)

شرایط اقلیمی به دلایل زیادی مانند کمبود سوخت های فسیلی و آلودگی هوا توسط سوخت های فسیلی در صدر اولویت های توجهمعماران جهت ساخت فضاها به شمار میرود. یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده محیط زیست در جهان و بخصوص در کشور ماایران به خصوص در مناطق سرد و کوهستانی، مصرف انرژی های فسیلی در فضاهای مسکونی برای تامین گرمای فضای خانه است.همانطور که نیاکان ما برای حفظ حیات ما کوشیده اند ما نیز وظیفه داریم تا با صرفه جویی در مصرف انژری این میراث گرانبهایزمین را به نسل های بعد منتقل کنیم. بر اساس آمار موجود افزایش مصرف انرژی در ایران بیش از 5 برابر افزایش مصرف جهانیاست. از طرف دیگر، امروزه مساله مسکن در کشور دچار تحولات اساسی شده است و بروز پدیده های مختلف سریع سازی، کوچکسازی و ارزان سازی به هر طریق سبب شده است. سکونتگاه های نوساز در کشور فاقد استانداردها و معیارهای لازم برای اطلاق واژهپایدار به خود باشند و این امر در دراز مدت میتواند موجب بروز یک بحران اساسی در بخش های مرتبط با حوزه مسکنباشد.طراحی معماری اقلیمی به عنوان مهم ترین و اصولی ترین روش در صرفه جویی انرژی و پایدارنگه داشتن فضاها از دیربازمورد استفاده قرار گرفته است.با شناخت دقیق تر اقلیمی و زیست اقلیمی که سبب افزایش آگاهی از موقعیت اقلیمی شهر اردبیلبرای طراحان و معماران و بهره گیری از این جداول و شرایط آسایش هنگام طراحی باعث کاهش مصرف انرژی برای گرمایش وسرمایش ساختمانها در این منطقه خواهد شد. مقاله حاضر براساس مطالعات میدانی و تحقیق به بررسی الگوهای پایداری درطراحی مسکن در شهر اردبیل می پردازد هدف از این پژوهش بیان الگوهای طراحی مسکن همساز با اقلیم سرد و کوهستانی شهراردبیل و میزان تاثیر الگوهای مذکور بر صرفه جویی در مصرف انرژی است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، معماری پایدار ، طراحی اقلیمی ، معماری بومی ، اقلیم اردبیل