بررسی اصول پارامتریک در معماری اسلامی (نمونه مورد مطالعه: آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی)

شاخه پارامتریک در معماری، به صورت مدون از سال 1980 شخصیت خود را پیدا نمود. پاتریک شوماخر به عنوان یک نظریه پرداز و گرگ لین به عنوان معماری که اصول معماری پارامتریک را مبنای طراحی خویش قرار داده، جزو افراد شاخص این جریان هستند. معماران سنتی ایرانی همواره از مهمترین منابع الهام خویش را طبیعت و اصل هندسه قرار می داده اند. آثار اصیل معماری اسلامی حکایت از آن دارد که آنان به خوبی از هندسه ای پیچیده و قوی که در ساختار عناصر طبیعی به کار می رفته، آگاه بوده اند. در معماری پارامتریک تلاش می شود تا پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار فیزیکی ساختمان (نظیر سازه، مواد و مصالح) در فرآیند تحلیل مداوم، بطور به هنگام بر معماری اثر بگذارد و در چرخه های باز خورد طراح را اطلاع نماید. هندسه اسلامی با پیام و محتوای معنوی و عرفانی و در هنرهای اسلامی به کار گرفته شده است. در میان هنرهای اسلامی قالب و محتوای معنوی و عرفانی نیز گوشه هایی از حقایق مربوط به آن گویاترین زبان بوده و هنرهای دیگر در بیان صریح، توان برابری با آن را ندارند. ازاین رو، ا ین تحقیق از نظر محتوا نوعی تحقیق کیفی به شمار می آید که در طی روند تحقیق یک بررسی تاریخی به ادبیات تحقیق صورت گرفته است، اما اساس تحقیق به روش تفسیری- تاریخی خواهد بود. در نتیجه این پژوهش با بررسی نقش اصول پارامتریک در معماری اسلامی ایران بر این موضوع تاکید دارد که حتی پیچیده ترین هندسه ها نیز امروزه با کاربست اصول معماری پارامتریک، به راحتی قابل برداشت است.

کلیدواژه ها:

پارامتریک ، هندسه ، معماری اسلامی ، آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی