تحول تیوری و عمل: استراتژی های شکل دهی معماری معاصر

این مقاله نتیجه تحقیق گسترده تری روی تز دکترایی است که تلاش دارد رابطه بین فرهنگ، تیوری، و طراحی را به عنوان پیش نیاز فهمیدن اینکه چگونه ایدیولوژی های در اشیای معماری حک می شوند تعریف کند. همگام با این هدف اصلی، این مقاله تحول تیوری و عمل معاصر را به عنواننیروهایی که بدنه معماری را در فلسفه، تیوری ها، و روش ها شکل می دهند، ارایه می کند. ابتدا این مقاله درباره مفاهیم موجود تیوری معماری بحث می کند، و سپس آنها را به فرایند طراحی ارتباط می دهد، در حالی که استراتژی های معاصر را از معماری تمیز می دهد. تلاشی برای تبیین برخی از مفاهیم در خصوص روش ها و استراتژی های طراحی شده است. در حالی بین افکار مشابه و توضیفاتی مانند ابزارهای مهمی که می توانند برای تحول انبوه بدنه معماری استفاده شوند، تمایز قایل می شود. از طریق تجزیه و تحلیل کارهای اخیر آراتا ایزوزاکی، این مقاله استراتژی را ارایه می کند که روی تحول ایده های اولیه ای که می توانند پارادایمی تیوری و روش شناسی تلقی شوند تاثیر می گذارد. از آنجا که مرز این سه مفهوم کاملا مستقل از هم نیست، بازاتایی روی بدن معماری پیشنهاد شده است تا حالت تبدیلی استراتژی های معماری فهمیده و تفسیر شود. این مقاله پیشنهاد می دهد که به منظور فهمیدن اینکه چگونه معماری پا به عرصه ظهور گذاشت، مهم است روی تفاوت ها و تشابه های گفتمان های معماری، فهمیدن اینکه چگونه ذهن خلاق یک معمار کار می کند (روش های اعمال شده)، و نیز پارادایم ها تمرکز شود.

کلیدواژه ها:

معماری ، طرح ، معاصر ، تیوری ، مواد و روش ها ، استراتژی